To Κάρμα, ή αλλιώς Νόμος της Ανταπόδοσης συνοψίζεται στη φράση ‘Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις’. Οτιδήποτε έχουμε πει, σκεφτεί, πράξει και επιλέξει στο παρελθόν έχει τις ανάλογες επιπτώσεις στο παρόν. Σύμφωνα με την Εξελικτική Αστρολογία ο χάρτης μας μόνο τυχαίος δεν είναι. Αυτό σημαίνει ότι αφού είναι ο κατάλληλος για κάθε ένα από εμάς μας καθώς αντανακλά τα θέματά μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, οι λόγοι που έχουμε το χάρτη που έχουμε πρέπει να αναζητηθούν στο παρελθόν και στην έννοια του κάρματος.
Υπάρχει μια παρανόηση με αυτή την έννοια, η οποία είναι αρνητικά φορτισμένη γιατί συνήθως χρησιμοποιείται για να δηλώσει την τιμωρία. Λανθασμένα λοιπόν ερμηνεύεται ως ‘παίρνεις ότι αξίζεις’. Ουσιαστικά όμως το Κάρμα δεν είναι τίποτα παραπάνω από τη συνήθεια. Κάρμα είναι ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται στη ζωή μας. Είναι η τάση μας να επαναλαμβάνουμε μοτίβα του παρελθόντος και να τα αφήνουμε να καθορίζουν τις επιλογές μας και το ποιοι είμαστε σήμερα.
Ίσως σε κάποια ζωή πχ. να έχω φερθεί με άτιμο τρόπο, να έχω εξαπατήσει κάποιον ή να τον έχω εκβιάσει. Μια μεγάλη πιθανότητα –ειδικά αν πράττω χωρίς να είμαι συνειδητός- είναι να συνεχίζω να επαναλαμβάνω μοτίβα του παρελθόντος, οπότε και να συνεχίζω να φέρομαι άτιμα, να εξαπατώ και να εκβιάζω, γιατί δεν έχω καταφέρει να σπάσω τα δεσμά που με κρατούν δέσμιο αυτής της συνήθειας που είναι μια μεμαθημένη συμπεριφορά, το οικείο και το γνωστό σε μένα, Υπό αυτό το πρίσμα Κάρμα είναι η τάση μας να αντιδρούμε και όχι να αποκρινόμαστε συνειδητά σε αυτά που η ζωή μας φέρνει. Και φαίνεται ότι είμαστε και τόσο εξοικειωμένοι με αυτή τη μεμαθημένη συμπεριφορά σε βαθμό που γίνεται δεύτερη φύση μας και δε διανοούμαστε ότι μπορούμε να λειτουργήσουμε εκτός πλαισίων της.
Αυτή η τάση επανάληψης και συνήθειας έχει εγγραφεί στη συναισθηματική μας μνήμη και εκδηλώνεται με τις αντίστοιχες συμπεριφορές. Τις πιο πολλές φορές δυστυχώς δεν την αμφισβητούμε αλλά ψάχνουμε για τον ένοχο έξω από εμάς και συχνά αναρωτιόμαστε ΄γιατί έλκουμε τέτοιες καταστάσεις’. Μπορεί ακόμα τις ψυχαναγκαστικές αντιδράσεις προς τη ζωή που έχουν σα βάση την επανάληψη είτε να μην τις αναγνωρίζουμε ή και να τις αναγνωρίζουμε δε δεχόμαστε ότι είναι αρνητικές στην εξέλιξή μας ή ίσως δεν έχουμε τη δύναμη να τις αλλάξουμε. Πάρτε παράδειγμα ένα εθισμένο καπνιστή που ακόμα και αν δέχεται ότι το κάπνισμα είναι επιζήμιο για την υγεία και τη γενικότερη ευεξία του θα βρει ένα σωρό δικαιολογίες για να αποφύγει να σπάσει αυτήν την κακιά συνήθεια.
Έρχεται η στιγμή όμως που το Κάρμα ωριμάζει. Τότε η Ψυχή αποφασίζει ότι δε μπορεί άλλο να μένει εγκλωβισμένη σε μοτίβα του παρελθόντος και ότι έχει έρθει η ώρα να σπάσει τα δεσμά της και να ελευθερωθεί από το οικείο και το γνωστό τολμώντας να κάνει ένα βήμα μπροστά και να αγκαλιάσει αυτό που της φαίνεται άγνωστο και ξένο, το οποίο όμως μπορεί να κρύβει και μια μεγάλη επιβράβευση. Αυτό θα συμβεί πάντα την κατάλληλη στιγμή όταν δηλαδή η ψυχή είναι έτοιμη. Ποτέ νωρίτερα και ποτέ αργότερα. Η ψυχή δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για το ευρύτερο εξελικτικό της σχέδιο.
Για παράδειγμα φανταστείτε ότι βρίσκεστε μετά από ένα κοπιαστικό ταξίδι στην έρημο μπροστά σε ένα δέντρο που φέρει γινωμένους καρπούς –όχι τυχαία. Τα φρούτα του δέντρου μπορούμε να τα γευτούμε αλλά και να ωφεληθούμε από τους χυμούς τους μόνο την κατάλληλη στιγμή – όταν είναι γινωμένα δηλαδή. Αν τα φάμε πολύ νωρίς είναι άγουρα και μας ξινίζουν, αν τα φάμε πιο αργά έχουν σαπίσει και δεν μας προσφέρουν κάτι. Από τη δική μας πλευρά είναι καλό να αναλογιστούμε ότι το να είμαστε πιο δεκτικοί με τις εμπειρίες της ζωής και λιγότερο επικριτικοί με τις επιλογές των άλλων ανθρώπων μπορεί να μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε πνευματικά και να κατανοήσουμε επίσης ότι το σχέδιο και η πορεία της ζωής του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικό και μοναδικό.
Είμαστε όλοι στη ίδια διαδρομή αλλά σε διαφορετικούς σταθμούς. Μπορεί κάποιος να ταξιδεύει με το αυτοκίνητο στην ταχεία, άλλος να ταξιδεύει με το τρένο και άλλος να αποφασίσει ότι θέλει να πάει με τα πόδια ως το τέρμα. Η ουσία είναι η ίδια. Όλοι βρισκόμαστε σε ένα ταξίδι και έχουμε ένα κοινό τερματικό σταθμό. Οι πράξεις, οι σκέψεις και τα λόγια μέσα σε αυτή τη διαδρομή μετράνε. Είναι κυρίως οι επιλογές μας όμως και το πόση επίγνωση φέρουμε σε αυτές που θα καθορίσουν τι μάθαμε, τι δε μάθαμε, τι χρειάζεται να επαναλάβουμε, που χρειάζεται να αλλάξουμε και να ωριμάσουμε. Όλα αυτά είναι το Κάρμα του καθενός μας.